Inzet van het kort geding was het sinds 1 april 2004 werkende vervoerssysteem 'Valys'. Dit Valys-systeem is de opvolger van het Traxx-systeem, waarvoor mensen met een handicap tot 1 april 2004 in aanmerking kwamen. 

Aan het Valys-systeem is echter een persoonlijk kilometerbudget gekoppeld met een lager of hoger maximum al naar gelang een gehandicapte al dan niet met het openbaar vervoer kan reizen. 

Appellanten  hebben echter geëist te bepalen dat gehandicapten zich bij voorzieningen voor bovenregionaal vervoer over een onbeperkt aantal kilometers per jaar met gebruik van het Valyssysteem kunnen verplaatsen tegen een tarief van € 0,16 per kilometer, wat overeenkomt met de kosten van openbaar vervoer. Zij willen bovendien een systeem, waarbij het gebruik van kilometers niet is gebonden aan een kilometerbeperking.

Ook Het Haagse Gerechtshof heeft de eis afgewezen. Het Hof heeft daarbij overwogen dat noch het recht op gelijke behandeling, noch het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer en het respect voor het privé- en gezinsleven en de bewegingsvrijheid, noch het recht op ongestoord genot van eigendom, een verplichting scheppen tot het treffen van een door de Staat gefinancierde voorziening voor bovenregionaal vervoer of een verbod inhouden om slechts een deel van de te reizen kilometers financieel te ondersteunen. Volgens het Hof vloeit een wettelijke plicht om mensen met een handicap in staat te stellen zich over een aantal kilometers per jaar te verplaatsen tegen een tarief van hoogstens € 0,16 per kilometer ook niet voort uit de taak van de Staat om maatregelen te treffen  ter bevordering van de integratie van gehandicapten en van hun deelname aan het maatschappelijk verkeer. De Staat heeft, zo wordt in het arrest van 31 maart gesteld, de (politieke) keuze gemaakt om een (gemaximeerd) budget voor gehandicaptenvervoer te reserveren en om een voor iedere gehandicapte gelijkelijk geldende regeling te treffen die binnen dat budget past. Deze vrije beleidskeuze is tot stand gekomen in overleg met het parlement en een belangenafweging heeft plaatsgevonden. Het Hof  acht de uitkomst van een en ander niet evident onredelijk of onmiskenbaar onrechtmatig.

In zijn overweging stelt het Hof dat - anders dan de appellanten stellen - de Staat met het Valys-systeem niet heeft ingegrepen in een (bestaande) overeenkomst over het Traxx-systeem. De Staat heeft de Traxx-overeenkomst niet opgezegd of op andere wijze actief doen beëindigen. De Traxx-overeenkomst was van bepaalde duur; zij eindigde aanvankelijk in 2002 en is voor beperkte duur verlengd tot 1 april 2004. Voor de periode daarna was geen bovenregionaal taxivervoer voor gehandicapten voor sociale of recreatieve doelen geregeld. Door de overeenkomst met Transvision en daarmee de invoering van het Valys-systeem heeft de Staat ervoor gezorgd dat er voor gehandicapten ook na afloop van de overeenkomst met Connexxion een mogelijkheid  bleef bestaan om bovenregionaal  tegen gereduceerd tarief met de taxi te reizen. Met het Valys-systeem belemmert de Staat de mobiliteit van gehandicapten niet met bijvoorbeeld een verbod op ongelimiteerd gebruik van gehandicaptenvervoer of weigering van toegang tot bestaande openbare voorzieningen, aldus het arrest van 31 maart 2005.

Het oordeel is nu aan de Hoge Raad, maar het zal één tot twee jaar kunnen duren voordat van De Hoge Raad een uitspraak kan worden verwacht.