De CG-Raad stelt in zijn mening, die ook te vinden is op de website van de Raad, dat veertig procent van de veelal kleinere stations dus in 2030 niet volledig toegankelijk zal zijn voor mensen met een motorische handicap.

Vragen
"Minister Peijs stelt in haar brief dat er altijd binnen een bepaalde straal van de woonplaats van de gehandicapte een volledig toegankelijk station ligt. Maar hoe groot die straal mag zijn en hoe je er moet komen komen zijn vragen waarop in de brief geen antwoord wordt gegeven. En daar ligt nu precies de zwakke schakel van haar keuze", aldus de CG-Raad in zijn mening.

De CG-Raad zegt vervolgens dat - sinds de invoering van de limieten in het bovenregionaal vervoer voor mensen met een handicap (Valys) - gebruikers die ver van een toegankelijk station wonen, nog maar een beperkt aantal ritten van hun huisadres  naar het dichtstbijzijnde toegankelijke station kunnen maken. Daarbij stelt de CG-Raad dat ook de provinciale en lokale overheid steeds meer op het aantal kilometers van Regiotaxi en Wvg-vervoer beknibbelen.

"Vervoer van huis naar de dichtstbijzijnde  toegankelijke bushalte/OV-knooppunt lijkt daarbij steeds meer (beleids)uitgangspunt te worden. Hoe ziet je vervolgtraject er vervolgens uit? Hoeveel extra reistijd ben je kwijt? En hoe zit het met de kosten? Ook op deze vragen blijft de minister het antwoord schuldig", aldus het commentaar van de CG-Raad.

De Raad stelt voorts onder meer dat de minister met deze keus ook geen recht doet aan de eerder gedane beloften van de toenmalige minister Tineke Netelenbos en de tekst over openbaar vervoer  in de Wet Gelijke Behandeling Gehandicapten en Chronisch Zieken, waarvan de ingangsdatum overigens nog bekrachtigd moet worden, zo zegt de CG-Raad.

Stads- en streekvervoer

In zijn mening gaat de CG-Raad ook in op de brief van de minister op het punt van de toegankelijkheid van het stads- en streekvervoer. In 2010 moet dat zoveel mogelijk toegankelijk zijn voor mensen met een functiebeperking. Voor het materieel lijkt dit zonder extra maatregelen aardig te lukken, aldus de Raad, die vervolgt: "Het probleem doet zich echter voor  bij de hoogte van de 57.000 haltes die in Nederland liggen. Die moet naar 18 cm zodat ook rolstoelgebruikers gebruik kunnen maken van de bus. De minister meldt in haar brief dat zij de Tweede Kamer hierover nog nader zal informeren". 

Tenslotte zegt de CG-Raad in zijn mening dat de minister zich in haar brief uitdrukt in termen als voorlopig standpunt. De Raad : "Hiermee lijkt ze zich bij voorbaat in te willen dekken tegen kritische geluiden en de (eventuele) wens van de Tweede Kamer om de Wet Gelijke Behandeling ook voor openbaar vervoer in werking te stellen. "Want als de Kamer dat laatste wenst, dan heeft de minister geen andere keus dan extra gelden op tafel te leggen". 

"Stok achter de deur"

Volgens de CG-Raad is met het toegankelijk maken van de overige veertig procent van de stations ruim honderd miljoen euro gemoeid. Dat is volgens de Raad een kleine tien procent van de totale kosten voor het toegankelijk maken van het spoor (510 miljoen voor de stations en 450 tot 500 miljoen voor het materieel). Volgens de CG-Raad is deze extra investering over een periode van 25 jaar zonder meer de moeite waard. De CG-Raad zegt tenslotte dat wat de Wet Gelijke Behandeling betreft, vervoer daarin natuurlijk wettelijk moet worden vastgelegd. "Als stok achter de deur voor de overheid (rijk, provincies en gemeenten) en de vervoerders om serieus werk te maken van volledige toegankelijkheid van het openbaar vervoer. De CG-Raad zal hier bij de minister en de Tweede Kamer op aandringen, te beginnen bij de hoorzitting van de vaste commissie voor Verkeer en Waterstaat over de Nota Mobiliteit op 27 oktober, zo besluit de CG-Raad zijn oordeel over de keuze van de minister. (Bron Nieuwsbank)